Platon-Devlet

Kitabın Künyesi:
Kitabın Adı: Devlet
Kitabın Yazarı: Platon
Çeviri: Hasan İlhan
Yayın: Yason Yayınevi
2015 Basım
Sayfa Sayısı: 431



  Sokrates'in Savunmasından sonra okuduğum ikinci Platon kitabı oluyor. Aslında bu kitap bir Ütopyayı anlatıyor. İnsanların mutlu olmasını isteyen Mutluluğu benimseyen bir anlayışla yazılmış. Ama Nasıl olacak? Herkes görevini en iyi şekilde yapacak. Herkesin yaptığı görev topluma ve devlete fayda sağlıyor. Ayakkabıcıdan tutunda Bekçilere kadar. Kitapta insanları toplum bakımından dört bölüme ayırmış. Ama sınıfsal bir fark olarak değil görev olarak.

  Ayrıca kitapta sadece siyaset felsefesine yer verilmemiş, sanat felsefesi, varlık felsefesi ve daha bir çok felsefe salının izlerini görebiliriz.

   Kitap halen temel kaynak olarak kullanılıyor ama neden bu ütopyaya ulaşamadık? En azından Türkiye için kendimizi sorgulamayız. Şu günlerde bu soru çok ütopik kalıyor biliyorum.Neyse uzatmayayım.

  Ha bu arada Eğitimin nasıl olması gerektiğini de bize anlatmış. Kitaba göre: " İnsan önce Felseyi öğrenmeli, ikinci öğrenmesi gereken ise Geometri. Çünkü Geometri diğer bilimleri anlamayı kolaylaştırıyormuş. Üçüncüsü ise Astronomi ilmini herkes öğrenmeliymiş. Bence bu anlayış çok güzel.

 Son olarak bu kitabı Platon'un yazmasına rağmen eser içindeki çoğu görüş hatta neredeyse tamamı Platon'ın hocası olan Sokrates'e ait...  

Alıntılar:

İnsanları tarafsız gözlemle.
Her zaman konuşmaktan çok dinle.
Gerektiği yerde sus.
Bilmediğini bilen gibi yapandan uzak dur.
Sen bilirken susma,
bilmezken konuşma.
Bilgiyi elde etmek seni mutlu edecektir.
Asil insan bunu uygular.

Doğruluk, paranın bir işe yaramadığı zaman faydalıdır.

Ama biz devletimizi, devletin bütününe mümkün olduğu kadar büyük bir mutluluk sağlamak için kuruyoruz, bir sınıf ötekinden çok mutlu olsun diye değil.

'Zihninde değerli düşünceler doğuran, derin fikir tarlalarının meyvelerini toplar'.

Sanatçıların para kazanarak edindikleri fayda, onların ayrıca para kazanma sanatı ile uğraşmalarından gelir.

Azılı ihtiraslar, tutkular ve arzular gevşediği zaman Sophokles'in sözü doğrulanıyor; insan öfkeli ve vahşi bir efendinin zulmünden kurtulmuş gibi oluyor. Bu yaşlarda yakınlarımız ve dostlarımızdan gördüğümüz davranışlar konusunda ise, yalnızca bir şey söylenebilir Sokrates; bu davranışların sebebi ileri yaşlar değil, kişinin kendi karakteridir. Diyesim, ölçülü ve güleryüzlü olan biri için ileri yaşlar olsa olsa daha ağırbaşlı olmaya bir sebeptir. Ancak öyle olmayan birine değil yaşlılık, gençlik bile zor gelir.

Umut tatlı tatlı doldurur içini,
Yoldaşlık eder ona,hoş eder gönlünü.
umut yola sokar,yoldan çıkan insan aklını.

Aradığımız şey bilinen bir şeyse, bunu aramaya gerek yoktur. Bilinmeyen bir şeyse, bulduğumuz şeyin aranan şey olduğunu nereden bileceğiz?