10 Ocak 2016 Pazar

Şeker Potakalı- José Mauro De Vasconcelos

    Bir türlü anlamam bu tip kitaplar neden ama neden çocuk kitabı olarak satılıp yetişkinlerin okunması istenmez. Anlayamıyorum. Nasıl anlayabilirim ki? Söyler misiniz? Çünkü istemezler insanların aydınlanmasını o yüzden Masal kitaplarıyla birlikte satılırlar. Çocuklar bu tip kitaplar okumasın demiyorum . Herkes okusun kitapları yaşa göre kategoriye ayıran ve bundan kazanç sağlayan zihniyetin karşısındayım. 
   Evet birazcık öfke kustuktan sonra kitapla ilgili yorumuma döneyim. Kitabı çocukken okumuştu. Şimdi 18 yaşında yeni yetme bir genç olarak okudum. Bu tip kitapları ara ara dönüp okurum. Bu tip okumalar bana yıllar içinde ne kadar değiştiğimi gösteriyor. Aynısını yapmanızı sizlere tavsiye ediyorum. Şimdi sizlere şu an ki düşüncelerimi paylaşmak isterim.


   Bu kitapta yaramaz bir çocuğun yaptıkları anlatılıyor. O kadar yaramaz ki  o kadar sevimsiz ki ( her çocuk sevimlidir) tanıdığı herkes ona "Şeytanın Vaftiz oğlu" lakabı ile hitap eder. Ayrıca kahramanımız okulda başarılı bir öğrencidir.

Kitapta psikolojik ve fiziksel şiddet birlikte işleniyor. Bir çocuğa yapılan şiddet türlerini...Belki de çevremizde de vardır şiddet gören çocuklar ailesinden ve çevresinden. Ayrıca insanların yoksullukları da işlenmiş. Fakat yüreğiniz ve hayal gücünüz geniş ise bu ne kadar sorun olabilir ki? Mutlu olmak için. Fakat kayıplarınız yine de olacak tıpkı Zeze'nin yaşadıkları gibi ..

 Kitabı okumanızı tavsiye ediyorum. Eğer okuduysanız yeniden okumanızı tavsiye ederim :) 

İşte bir kaç alıntı.


 "Daha çok anlat” dedim.
“Hoşuna gidiyor mu?”
“Çok. Elimden gelse seninle sekiz yüz elli iki bin kilometre hiç durmadan konuşurdum.”
“Bu kadar yola nasıl benzin yetiştiririz?”
“Gider gibi yaparız." ''

'Hepimiz büyüktük. Küçük küçük parçalarla, aynı üzüntüden payını alan büyük ve hüzünlü kişiler.''

Masalın nerede bittiğini, hayatın nerede başladığını fark edemiyorum. Bazen suratıma garip bakıyorlar, o zaman uyanır gibi oluyorum."

''Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum.''

"Şimdi acının ne olduğunu gerçekten biliyordum. Ayağını bir cam parçasıyla kesmek ve eczanede dikiş attırmak değildi bu. Acı, insanın birlikte ölmesi gereken şeydi. Kollarda, başta en ufak güç bırakmayan, yastıkta kafayı bir yandan öbür yana çevirme cesaretini bile yok eden şeydi."

Onu yüreğimde öldüreceğim, artık sevmeyerek.''

"Bir şey daha var; küçük şeker portakalı fidanını hemen kesmeyecekler, kesildiğinde de sen çok uzaklarda olacaksın, fark etmeyeceksin bile."
Hıçkırarak bacaklarına sarıldım .
"Bu artık bir şeye yaramaz, baba; hiçbir şeye yaramaz..."
Benimkiler gibi yaşlarla dolan gözlerine bakarak bir ölü gibi mırıldandım: 
"Onu kestiler bile, baba; benim küçük şeker portakalı fidanım kesileli bir haftadan çok oluyor."


''Sessizlik içindeydi her yer, ölümün kadifeden ayakları gezinir gibi. Ve ben, yaşamaya hükümlüydüm; yaşamaya!''


+ Nen var Zeze?
- Hiç. Şarkı söylüyordum.
+ Şarkı mı söylüyordun?
- Evet.
+ Öyleyse ben sağır olmalıyım.

"İnsanın içinden de şarkı söyleyebildiğini bilmiyor muydu yoksa? Bir şey demedim. Bilmiyorsa bunu ona öğretmeyecektim."

"Uyuyalım. İnsan uyudu mu her şeyi unutur."
''Destedeki bütün kartları öğrenmiştim. Ama valeleri pek sevmiyordum. Nedendir bilmem, kralın uşağı gibi bir görünüşleri vardı!''

''Adamcağız kollarını açtı, beni göğsünde sevgiyle sıktı. 'Ağlama yavrum!' dedi. 'Hep böyle duygulu bir çocuk olarak kalacaksın, pek çok ağlama fırsatı bulacaksın hayatta."
"İnsan yüreğinin, bütün sevdiklerini içine alabilmesi için çok büyük olması gerektiğini bilmelisin."
'- Xururuca!
+ Ne var?
- Ağlamak kötü bir şey mi?
+ Ağlamak hiçbir zaman kötü değildir, budala. Neden sordun?
- Bilmiyorum, bir türlü alışamadım. Sanki yüreğim boş bir kafes...''
''Hayata uzaktan bakarak ilgisizliğimde yitip gitmiş gibiydim.''


26 yorum:

  1. Kitap kitaptır, nasıl ki oyuncak oyuncak ise her yaşa her döneme gider bence :)
    Keyifle okuyoruz masalları ki onu da geçtim artık filmlerini bile izliyoruz, yaş ne ki allasen, o şekilde ayıranlar utansın :) Herkesin için de var ki çocuk-luk :)
    Şeker portal yaa hey gidi hey, ne kitaptı, dram ötesi olsa da çok etkileyici ve ders verici.

    ''Kimseden hiçbir şey beklemiyorum. Böylece hayal kırıklığına da uğramamış oluyorum.''
    … dahası da var.
    Çok güzel alıntılar yapmışsın ki, kalemine sağlık!

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bu güzel yorum için teşekkürler :) aynen utansinlar :)

      Sil
  2. Etkinlikten geliyorum. Bu kitabi geçtiğimiz yil yeniden okudum çocukken cok bisey anlamadigimi fark ettim ama buyuyunce bir cocugun dunyasinin gorunurden ibaret olmadigini anlamis oldum...
    bakimlimakyaj.blogspot.com

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hoş geldin ve teşekkür ederim :) katılıyorum sana aynısı banada oldu. Sanki kabuk değiştirmiş hissi veriyor :)

      Sil
  3. Bu benim ara ara alıp baştan sona okuduğum her okuyuşumda da ağladığım kitaplardan biri. Çocuk kitabı filan değildir. Aslında direkt yetişkin kitabıdır. Kitaptaki acılara çocuklar sebep olmuyor, yetişkinler oluyor. Mesajı, dersi alması gereken de onlar haliyle. 18 yaşında olduğunu da şimdi öğrendim, 10 yaş küçüğümsün :) Yine de diline çok hakimsin ve ifadelerin oldukça düzgün tebrik ederim. Sen yazmasan 18 olduğunu bilemezdim. Yaşları bilek önemli bence, misal genç yaştaki bloggerların yazılarına yapılacak kimi yorumlarda kendini frenlemeyi, yaşını göz önünde bulundurmayı sağlayabilir. Şeker Portakalı'nı seven herkesi seviyorum. Sevgiler...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Estağfurullah...Teşekkür ederim :) Sevgiler

      Sil
  4. Bu kitabı çok etkilenerek okumuştum ben::::::::(

    YanıtlaSil
  5. Blog yorum kardeşliğinden geliyorum takipteyim sizi. Bana da beklerim sevgiler:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Hosgeldiniz Ben sizi takip ediyordum zaten :) Teşekkür ederim

      Sil
  6. Buarada gfc ve g+ dan takibede aldim banada beklerim.

    YanıtlaSil
  7. Defalarca okunası,harika bir kitap.Ülkemizde sansürlenince çok úzúlmüştüm.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bencede öyle yorum için teşekkürler sansür yerine çocuk kitabı bölümünden kaldırılabilir :)

      Sil
  8. Defalarca okunası harika bir klasik.Ülkemizde sansúrlenince çok üzülmüştüm.

    YanıtlaSil
  9. Bu kitabı hiç okumadım maalesef. Ama Dediğin doğru cocuk Kitapları aslında çocuklara degıl daha cok yetişkinlere hitap ediyorlar.
    Ben de alis harikalar diyarının orjinalini tavsiye ederim. Metaforlar benzetmeler dialoglar ... Sanki düşünce kitabı okuyormuş gibi...

    Iyi okumalar

    YanıtlaSil
  10. Etkileyici bir kitaba benziyor...

    YanıtlaSil
  11. Heeeyyy en sevdiğim klasiklerden biri... Hatta ilk okuduklarımdan :) Okurkenki heyecanımı hatırlattın bana, teşekkür ederim :) Sanırım bu gece tekrar okumaya başlayacağım :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Asıl ben teşekkür ederim, çok sevindim

      Sil
    2. Asıl ben teşekkür ederim, çok sevindim

      Sil
  12. Bu benim okuduğum ilk kitaptı :) Çok severim Zeze'yi ben, taa nerelere gittim şimdi bak :)

    YanıtlaSil
  13. Ben hatla okumadım ancak bir ara okuyacagım çok güzel anlatmışsın :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok teşekkür ederim en kisa zamanda okumanız dileğiyle. ..:)

      Sil

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...