Jojo Moyes - Senden Sonra Ben

Herkese Merhabalar,

 Bu aralar koşuşturmacam devam ediyor Üniversitede geçen yıl uyum haftasına katılmadığım için bu yıl katıldım mecburen, ders seçme işlemleri, ders kitabı bulma işleri derken burayı yine ihmal ettim. Sanırım haftada iki gün aktif kalabileceğim . Çarşamba ve Perşembe günleri olacak bu günlerde. Haftasonu okul yok ama bilgisayara geçmek çok sıkıntı oluyor. 

Neyse beni boşverin kitabı anlatayım:

Empati Kitabını okurken araya kaynaştırdığım bir diğer kitapta Senden Sonra Ben kitabı oldu.Senden önce ben kitabını büyük bir hevesle okurken bu kitabın nasıl olacağını merak ediyordum. Zira bu kitap bir ayrılığın bir bitişin romanı  olması gerekmekteydi. Kitabı e-kitap olarak okudum. Sanırım bu aralar e-kitaplar benim için vazgeçilmez olacak gibi. Senden Önce Ben neredeyse okuyan herkesi etkileyen ki yapıttı ve beyaz perdeye aktarıldıktan sonra ünü iyice yayıldı. Ama yazar Jojo Moyes kitabın sonunundaki acıya dayanamadı ki Senden Sonra Ben kitabını yazarak Lou'yu mutlu etmek istedi.( Tamamen Benim Fikrim)

Kitabın konusunu şöyle bur anlatayım:

Lou, Will'i kaybetmiştir. Onun ölmesine izin verdiği için pişmanlık duymaya başlar. Will, Lou'ya yeni bir hayat sunmuştur ama o hayat da sadece Lou vardır, Will yoktur. Lou Cenaze'nin ardından seyahat eder 9 ay sonra İngiltere'ye döner ve Havalimanında yeni bir iste çalışmaya başlar.

Lou'nun hayatına artık yeni insanlar girmeye başlar. Hem arkadaş hem de sevgilisi olabilecek insanlarla tanışacaktır. Lakin Lou'nun hiç beklemediği süpriz bir insan çıka gelir. Bu kişinin kim olduğunu söylemeyeceğim. Fakat Will ile ilgili biri ve bu kişi bütün karakterlerin hayatını altüst edecek.

Gelelim benim yorumuma,  Kitabı okurken bazen çok akıcı bölümler varken, bazen de sıkıldığım bir kitap oldu. Ama Lou bu kitapta mutlu oldu.Mutlu olmasını herkes çok isterdi.Bende istiyordum.Bu açıdan tatmin oldum. Ama Lou'ya kızmadım değil,  New York'tan iş teklifi geliyor sen Havalimanında iğrenç bir etekle barda çalışıyorsun olacak iş mi?

Begenmedigim bir yanı  ise Lou'nun kişiliğinin değişmemesi ve mecaraya atılmaktan kaçmasını  beğenmedim.

Bence beni seviyor.Ama kendini daha çok seviyor. Yoksa bu yaptıklarını nasıl yapabilirdi ?

"Hayat kısa, değil mi? Bunu ikimiz de biliyoruz. Peki ya benim şansım sensen? Beni en mutlu edecek olan şey sensen?.."

Hikayelerin mutlu sonla bitmesi için yola devam etmek gerekir.

Meğer sevilen birinin ölümüyle ilgili her şeyi bildiğini düşünen insanlara aslında bilmediklerini söylediğinizde garip bir sessizlik oluyormuş.

Beni o kadar sık düşünme. Sadece iyi yaşa. Sadece yaşa... Sevgiyle Will.

Ne derler bilirsin; karşına doğru kişi çıktığında anlarsın.

"Hayat kısa, değil mi? Bunu ikimiz de biliyoruz. Peki ya benim şansım sensen? Beni en mutlu edecek olan şey sensen?.."

Durum böyleyken mutsuzluğunu her an tekrar tekrar incelemenin anlamı neydi ki zaten? Bu bir yarayla sürekli oynayıp iyileşmesine izin vermemek gibiydi.

Bana yeni bir dünya açan ama beni o dünyada kalacak kadar sevmeyen bir adamı sevmiştim. Şimdiyse beni bir "eğer" karşılığında sevebilecek bir adamı sevmeye korkuyordum.

Neden insanlar artık oluruna bırakmaktan mutlu olamıyorlar?