Bu arada önceki yazıma yazdığınız tebrik cevapları için çok teşekkür ederim. Darısı tüm işsiz olup da kendi işini yapmak isteyenlere olsun. Yani herkes kendi okuduğu bölümle ilgili bir işi yapsın ki hem işsiz kalmasın hem de manevi olarak mutlu olsun. Psikolojisi tatmin olsun.
Atandım diye baya baya salmıştım. İlk 1,5 ay çalışacağım bölüm belli olmadığı için misafirhane de geçen süre boyunca baya umursamaz davrandım. Bu umursamazlıkla epey bir gezdik. Sonra çalışacağım yer belli oldu ve alışma süreci başladı. Şimdi hayatın bana verdiğine alışma vakit...
İnsan her daim kendini geliştirmeli, daha iyisi olmak için uğraşmalı, hem iş hayatında hem de günlük hayatında böyle olmalı.
Tek bir sorunum var, çok kararsızım her hafta hedeflerim değişiyor. Ne yapmak istediğimi çözemiyorum. Kendimi tanımıyorum. Ya da bir geçiş evresinde olduğum için karar vermek de zorlanıyorum.
Dil öğrenmek istiyorum. Bunu belirtmiştim. Hatta İngilizceye defalarca başlayıp bıraktım. Hatta size iki yazı öncesi yazdığım yazıda farklı dilleri öğrenmek istediğimi belirtmiştim. Bu doğrultuda bir buçuk haftalık Osmanlıca ve Arapça öğrenmeye başlamıştım. İstanbul'a gelince ara verdim. Şimdi tekrar başlamak zor geliyor..
Atandığım kurumun her biriminde çalışmak istiyorum. Şu an Genel İdari hizmetler sınıfındayım. Teknik kadrolara geçmek istiyorum. İnsanları tanımak adına dünyanın nasıl işlediğini çözmek adına, bu çözümün ardında insanı görmek istiyorum. Bunun için farklı lisans bölümlerinden mezun olmam lazım. İşten eve gelip ders çalışmaya başladım ama bir yanda diyorum ki şu anki okuduğun bölümü bitir. Fakat bir artısı olmayacakmış gibi geliyor.
Bazen yukarıdaki fikirlerden vazgeçip dondurduğum bölümü bitirmemin daha doğru bir karar olacağı aklıma geliyor. Şu an boştayken tezimi yazmak ve güzel bir Yds puanı almak.
Hedefler bunlar, ne kadar çok değil mi? Her pazartesi biriyle uyanıp her pazar birini bırakıyorum. Bakalım Temmuz'da neler olacak. Neler değişecek....
