İnsanlık

Cahil kalmayı seviyorum."Cehalet mutluluktur" deyip kendimi kandırıyorum. Medyanın koyduğu kurallara göre oynuyorum. "Zaten stresli bir hayatım var. Bana ne?" diyerek insafsızlaşıyorum. Bunu 3 haftatır Haberleri takip etmiyorum. Kendimi rahatlık tayfasına alarak bazen bakmıyorum. Fakat mutluluk bana batıyor duramıyorum böyle. Dertlenmek istiyorum Kendi dertlerimi unutup Fikir çilesi çekmek istiyorum. Dünyada başka insanlarda var bir ben yokum diyorum.



Biz romantizm için kar yağmasını beklerken battaniyeye muhtaç milyonlarca insan var.bizler temiz mis (!) kokulu deterjanlarla yıkanmış elbiselerimizi giyerken gömleği kana bulanan gençler var. İnsan hakları varken halaseçme ve seçilme hakları olmayanlar var.Terör var,kan var ve açlık var! Tüm dünya bunu görür bilir. en sadece iki dakikalık haberlerden beş dakikalık haber okumalrından bilirim!
Bütün dünyada böyle bilir.Yere düşen karların
kırmızıya boyanışını hepimiz meyve yerken seyrederiz. O an için ağzımıza lokmayı koyamayız ve olmayan
vicdanımız sızlar. Sonra ne mi olur unutulur bunlar.
Unutmak insanlığın ata sporudur.İdeolojiler yoktur
benim için ölen insanlar vardır. Akdeniz'in Ceset denizi
oluşu vardır. Umut sandallarını batıranlar vardır.
Bir de bunlar çıkıp insan hakları var diyenler.
İnsanlık bu mu?Hak ve adalet bu mu?
Yoksa çelmemi takmak?
Yıllardır süren savaşı durdurmamak mı?
Nedir?


Orucunu tutuyor diye eziyet görenler varken, Gençler Mescitlere  giremezken, çocuklar ölüp toz kanatlı bir kelebek olurken Nerede İnsan Hakları? Sizin insanlığınız sıcak bölge oluşturup, Bölgeleri bomba bulutları oluşturarak orayı kaynatmak. Vahşetinizi tüm insanlığa seyrettirmek, Tarafsız değil taraflı yargılamak. İnsanları kağıt gibi yakmakla ısınmak.

  Benim sizden kendim için
hiçbir şey istediğim yok.
Şeker bile yiyemez ki
kağıt gibi yanan çocuk.
Çalıyorum kapınızı,
teyze, amca, bir imza ver.
Çocuklar öldürülmesin
şeker de yiyebilsinler. ( Nazım Hikmet Ran)


Efendiler izin verin" Bulutlar adam öldürmesin."